Roadmapping jest jedną z metod wspomagania złożonych strategicznych procesów decyzyjnych. Istotą roadmappingu jest:
- podział otoczenia analizowanej organizacji na warstwy, odpowiadające wzajemnie powiązanym i często jednorodnym grupom czynników
- dekompozycja analizy zależności i uwarunkowań na zależności wewnątrz warstw i zależności międzywarstwowe, przy czym dokonywana jest próba takiego uszeregowania warstw, by czynniki z warstwy n powiązane były jedynie z czynnikami z warstw (n-1)- i (n+1)-szej,
- uwzględnienie związków czasowych pomiędzy czynnikami (związki kauzalne, związki probabilistyczne, trendy, scenariusze, opisy dynamiki, itp.)
- tworzenie diagramów zależności czynników uwzględniające różne relacje i ich gradację (ze względu na pozorne podobieństwa do sieci połączeń drogowych w problemie wyboru najkrótszej ścieżki nazywane roadmaps; również podobieństwo do diagramów PERT wewnątrz każdej z warstw nie oddaje w pełni idei roadmappingu),
- identyfikację na diagramach punktów kluczowych decyzji, rozwiązywanie skojarzonych z nimi problemów optymalizacji i wspomaganie decyzji.
Inną cechą szczególną jest jednoczesne wykorzystanie wiedzy formalnej i ilościowej oraz niesformalizowanej wiedzy eksperckiej i menedżerskiej. Stosowane są tu podejścia znane z metodologii foresightu, takie jak ankiety delfickie, panele eksperckie, analiza skojarzeń (tzw. „burze mózgów”) itp., przez co możliwe jest szersze i bardziej śmiałe spojrzenie w przyszłość, niż w przypadku metod bazujących wyłącznie na wiedzy formalnej.
